سنتز و بهینهسازی نانوذرات کیتوسان به‌عنوان حامل داروی آنتی آلزایمر با استفاده از روش طراحی آزمایش
Authors
Abstract:
نانوذرات کیتوسان می‌توانند به‌عنوان سامانه‌‌های حامل دارو به کار برده شوند. این پژوهش به منظور معرفی اثر عامل‌‌های مؤثر روی میانگین اندازه نانوذرات کیتوسان تولید شده به وسیله روش امولسیون‌سازی خود به خودی، انجام شد. روش سنتز نانوذرات کیتوسان به وسیله روش طراحی آزمایش 3 عامل-3 سطح باکس - بهنکن بهینه شد. این طراحی آماری به منظور دستیابی به کوچکترین اندازه و ریخت مناسب نانوذرات به کار برده شد. میکروسکوپ الکترونی روبشی از نوع گسیل میدانی (FE-SEM) برای تعیین اندازه ذرات و ریخت نانوذرات کیتوسان استفاده شد. نانوذرات سنتز شده، دارای میانگین اندازه ذرات از 34 تا 75 نانومتر هستند. بارگذاری دارو بر روی نانوذرات کیتوسان بر اساس روش بهینه انجام شده است و ظرفیت بارگذاری دارو با دستگاه طیف‌سنجی فرابنفش تعیین شد. همچنین نانوذرات کیتوسان به‌عنوان سامانه‌‌های حامل دارو با طیف‌سنجی تبدیل فوریه زیر قرمز میانه مورد ارزشیابی واقع شدند.
similar resources
سنتز و بهینه سازی نانوذرات کیتوسان به عنوان حامل داروی آنتی آلزایمر با استفاده از روش طراحی آزمایش
نانوذرات کیتوسان می توانند به عنوان سامانه های حامل دارو به کار برده شوند. این پژوهش به منظور معرفی اثر عامل های مؤثر روی میانگین اندازه نانوذرات کیتوسان تولید شده به وسیله روش امولسیون سازی خود به خودی، انجام شد. روش سنتز نانوذرات کیتوسان به وسیله روش طراحی آزمایش 3 عامل-3 سطح باکس - بهنکن بهینه شد. این طراحی آماری به منظور دستیابی به کوچکترین اندازه و ریخت مناسب نانوذرات به کار برده شد. میکرو...
full textتهیه و بهینه سازی نانوذرات کیتوسان به عنوان حامل داروی آنتی آلزایمر تاکرین و تخمین اندازه نانوذرات با روش شیمی سنجی
زمینه: سیستمهای حامل دارو طی دهههای 1980 و 1990 میلادی، به منظور بهبود اثربخشی داروها و به حداقل رساندن اثرات سمی آنها توسعه یافتند. نانوذرات توانایی حمل محدوده گستردهای از داروها را به قسمتهای مختلف بدن برای مدت زمان طولانی دارند. هدف: مطالعه به منظور تهیه و بهینهسازی نانوذرات کیتوسان به عنوان حامل داروی آنتی آلزایمر و تخمین اندازه نانو ذرات با روش شیمیسنجی انجام شد. مواد و روشها...
full textتهیه و بهینه سازی نانوذرات کیتوسان به عنوان حامل داروی آنتی آلزایمر تاکرین و تخمین اندازه نانوذرات با روش شیمی سنجی
زمینه: سیستمهای حامل دارو طی دهههای 1980 و 1990 میلادی، به منظور بهبود اثربخشی داروها و به حداقل رساندن اثرات سمی آنها توسعه یافتند. نانوذرات توانایی حمل محدوده گستردهای از داروها را به قسمتهای مختلف بدن برای مدت زمان طولانی دارند. هدف: مطالعه به منظور تهیه و بهینهسازی نانوذرات کیتوسان به عنوان حامل داروی آنتی آلزایمر و تخمین اندازه نانو ذرات با روش شیمیسنجی انجام شد. مواد و روشها: ...
full textروش طراحی آزمایش به منظور بهینهسازی سختی پوشش‌های آندایزینگ آلومینیوم
در این پژوهش هدف این است که سختی پوشش آندایزینگ آلومینیوم به‌کمک روش طراحی آزمایش بهینه شود. متغیرهای متفاوتی بر سختی این پوشش مؤثر میباشند که از مهم‌ترین آنها میتوان به زمان، دما و متغیرهای مربوط به جریان پالسی (دانسیته جریان حداکثر و حداقل، فرکانس و چرخه کاری) اشاره کرد. در این راستا متغیرهای مذکور در سطوح مختلف به‌عنوان ورودی فرآیند طراحی آزمایش در نظر گرفته شد. همچنین اثر این متغیرها بر ...
full textتعیین شرایط بهینه‌ی سنتز نانوذرات منیزیا- سریا به روش هم رسوبی با استفاده از طراحی تاگوچی
در این پژوهش، نانو ذرات منیزیا - سریا به روش هم‌رسوبی و با استفاده از مواد اولیه نیترات منیزیم و نیترات سریم به عنوان منابع تامین منیزیم و سریم و هیدروکسید آمونیوم به عنوان عامل رسوب دهنده سنتز شدند. هدف از این پژوهش، بهینه-سازی شرایط سنتز، به منظور تولید نانو ذرات با کوچکترین اندازه ذره است. برای این منظور از طراحی تاگوچی با ماتریس ترکیبیL9 و آنالیز واریانس (ANOVA) جهت تحلیل نتایج استفاده شد....
full textبهینه سازی شرایط سنتز نانوزئولیت ZSM-5 بدون قالب با استفاده از طراحی آزمایش
دراین مطالعه، نانوزئولیت های ZSM-5 برای بررسی شرایط بهینه سنتز و شکل گیرى، در شرایط گوناگون بر پایه طراحی آزمایش فاکتوریل دو سطحی، با روش هیدروترمال تهیه شدند. فرایند سنتز آن ها بر پایه یک روش بدون قالب ریزى و شرایط گوناگون ساخت از جمله ترکیب مولی ژل سنتزی و زمان واکنش در یک بازه گسترده بررسی شد. سپس این نمونه ها برای بررسى چگونگی شکل گیرى ساختار ZSM-5 توسط روش پراش پرتو X ارزیابی و ن...
full textMy Resources
Journal title
volume 7 issue 2
pages 59- 66
publication date 2013-08-23
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023